اشیا سایه نام ترا بر سر دارند
و من زیر بارش باران روشن تو بینامم
دملهای چرکین نهال شده بر تن دلم
سوغات سفر درازیست
به نام زندگی
که همیشه هدف نبودنهایت را
نشانه درست میزده اند
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
نگاه من
- سیاوش کوهرنگ
- ز دریای عشق، کویری تشنه دارم / ز سوز شیرین، دلی شوریده دارم. در شعر، خود را و جهان را می جویم، و با شعر، خود را و جهان را بیان می کنم. می دانم نه در یافتن کامیاب بوده ام، نه در بیان کامروا. اما تشنه گی و شعله ی سوزان ِ شور ِ شیدایی مرا یک دم از جوینده گی و فریاد زدن باز نمی دارد. آن چه را که از جان بر آمده و بر زبان جاری شده، بر شما عرضه می کنم. به امید آن که پاورچین- پاورچین به خلوت ِ انس شما راه یابد، و با نقد شما، من نیز در بیان ِ خود کامروا شوم siawashkohrang@gmail.com
سرودهای پیشین
-
▼
2010
(108)
-
▼
Oktober
(17)
- از بوسه ترد لبان قلم
- درکوب درب زندگی
- زمان مرا در قالبی تنگ
- دست عمر را اگر درنگی بود
- در این ایوان خسته
- دل جانم تنگ نبودنهای عطر نگاهیست
- از باورهای خود فرو ریختن
- از طعم بوسه های ترد کودکیم
- پایبست تو که شدم
- اشیا سایه نام ترا بر سر دارند
- پیرم کرد بی انصاف زندگی
- بر لب پنجره عطر خنده میپاشد
- از هجوم غمی غریب
- در فراسوی این همه
- نگاه تشنه ام
- برای عزیزی که سفر کرد
- اگر میتوانستم
-
▼
Oktober
(17)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen