چو صخره سر به موج خروشان یاد تو دارم

از غم هجران تو بسی نالها پنهان در دل دارم

ساغر جانم خالی نشد از شرنگ درد دوری

از آن دم که این دل دیوانه با تو آشنا دارم

سبو گردان روزگار سبویم از خون دل داد

در این شوکران نوشیها من هم عالمی دارم

شاه بیت غزلهای پر حزین من شیدایی تو

در این سروده ها بسی فرخ بهاران دارم

من کویرو تو دریای دشتهای سبز بسی دور

از خون سیاووش لالهای آتشین به دل دارم

بزم نشین خاطر مستی های شبانه منی

ساقی ریزنده خون جگر به جام منی

دل آشنای من ِ خراب،غریبی میکنی

نگاه ت دوست وخود دشمن جان منی

خورشید روز و ماه شبانه ی رقیبان

شعله فکن به خرمن دل ِ دیوانه منی

بی تو جز آواز حزین نسرود این نی قلم

شکننده ی قلم و سوزنده دفتر ناخوانده منی

بلبل خوش خوان باغ دگرانی به هر بهار

باد ویرانگر پاییزی به گل عمر کوتاه منی

خوش خرام کبک غزل خوان کوی غیر

زغن کویر خشک و تشنه ی زندگی منی

ازهوس سودابه به جز فتنه هیچ بر نخاست

من سیاووش و تو هم دشمن دوست نمای منی

ازعشق خون جگرم کردند به جام

شاهین بلند پروازدلم کردند به دام

کامم تلخ کردند از عمر شیرین

توسن گریز پای خیالم کردند رام