از باورهای خود فرو ریختن
در جایی که سلولهای تن
بر آتش ستم کباب غناری میشود بر سیخ جهل
کرنش در حضور شاه مرگ
انتخاب ناگزیریست
که اجبار هر اندیشه را ملول میکند
درخت آرمانمان را بر تبر زدند اما
دانه ها بر بال نسیم
زمین رویشی را خواب میبینند
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen