کاش میتوانستم سلام نگاهت را نقاشی کنم
وقتی که روان میگذری از من
بر سطحی از دستان تعجیل
یا که خواهشهای خودم را میسرودم
بر پهنه خیابانی که هر روز
میزبان قدمهای توست
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
نگاه من
- سیاوش کوهرنگ
- ز دریای عشق، کویری تشنه دارم / ز سوز شیرین، دلی شوریده دارم. در شعر، خود را و جهان را می جویم، و با شعر، خود را و جهان را بیان می کنم. می دانم نه در یافتن کامیاب بوده ام، نه در بیان کامروا. اما تشنه گی و شعله ی سوزان ِ شور ِ شیدایی مرا یک دم از جوینده گی و فریاد زدن باز نمی دارد. آن چه را که از جان بر آمده و بر زبان جاری شده، بر شما عرضه می کنم. به امید آن که پاورچین- پاورچین به خلوت ِ انس شما راه یابد، و با نقد شما، من نیز در بیان ِ خود کامروا شوم siawashkohrang@gmail.com
سرودهای پیشین
-
▼
2010
(108)
-
▼
August
(15)
- فرو چکید سیمابگون
- میلغزد دست خیالم بر حوصله دمی از بودنت
- بال حظور نبودنهایت
- خفته اند در نایم
- به بند نابلادم
- ای رانده از شهر بسته به بند
- در سرا پرده هزار آتش جانسوز انتظار
- عطر نامت را در گل بنفشه میپیچم
- کاش میشد عشق را شبی
- کلامی از بوسه هنوز بر لبانمان
- دیوار بلند حوصله ام بر سر جانم آوار میشود
- کاش میتوانستم
- در آن لحظه خالی بودن خودم را کشف کردم
- در باور رنجورم رسوب میکند
- زندگی مرا اگر فهمی بود از بودن
-
▼
August
(15)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen