خمار لب یار م

خمار لب یار م، ساغر م ای بد مستان نشکنید

شیشه عمرم شکنید،دل عاشق زار م نشکنید

سر به هوای دلبر دارد این دلم، شب و روز

در سینه ام دل سیاووش عاشق دارم،نشکنید

فکنده ام رخت ز تشنگی دیدار به کوی یار

به بارگهش خوانیدم و دل بیمار من نشکنید

کعبه ماست خانه آن دلبر خوش رنگ و بو

آیینه آرزوی نگهش بدست دل دارم،نشکنید

سر گشته ی بیابان عدم بودم عمری بدنبالش

حال که به طواف کویش رسیدم پایم نشکنید

از کویر آمده ام،جام جانم پر از تشنگی ست

بدریای شیرین رسیده ام جام آرزویم نشکنید