تشنه لبم اگر از باغ لبان تو شبی گل بوسه چیند

شوریده جان ِدلم از هوس بلور تنت آتش گیرد

رقصان سرو چمان،طره افشان در نسیم سحری

دستان تو کی به آشفته باغ دلم گل آرامش نشاند

از درد عشق تو سرگردان ست تشنه دل کویر

دست پر عطش من کی از تو جام شراب گیرد

اگر بوسه ام دهد آن سرو مست از سر تا بپای

به قیمت هر بوسه اش،به بها جان از ما گیرد

تو چشم مستی،من خراب مستی های چشم تو

بیا جانان من تا ابلیس جدایی از حسادت میرد

هزار رنگ غم گرفت دلم بسان عالم پاییزی

بهاری تو بیا، تا سبزه از زندگی کام دل بیند

ابر پر باران بر دشت خشک دلم ببار باران

کز خون سیاووشان عاشق بسی لاله ها روید