ریشه میزنم در خواهش دیدارت و

تو نیستی

از تولد اولین دیدار میدانستم

که با من به شوق بلوغ هوس

دیدار را رنگ کرده ای

از نا ماندگاریهای تو

نفس بودنم خسته است

و من در شتاب رسیدن

به آینه حوصله ام

تا تصویر نبودنت را بفهمم