باز فصل بهار آمد و جهان ما رنگ دگر شد

بلبل به شوق گل نغمه زد و گل تاج بسر شد

جامه ی سبز رنگ به تن کرد بید مجنون باغ

سروِ چمان رقصید و غنچه ز پیرهن بدر شد

جان باز آمد به تن سبزه و آفتاب هم خندید

سبزه پوش دختر بید در بر نسیم رقصان شد

هوا بس دلپذیر شد و لاله ها سر زد از خاک

دشت و دمن از شور عشق و جوانی پر شد

ای کویر تا در این بهار در دل تو چه روید

که جهان از خون سیاووش ها لاله بسر شد