فرو دستی هزار حقارت را
بر چهره ی این خسته زندگی ما
حک کرده اند
ترنم نگاهی عاشقانه
بر شانه های باغ نروید
شبنم لبخند تردی لبان عطش دار
زندگی را نگشود
از بهر دمی غنچه گون شکفتن نسل انسان
در قعر دل هزار آرزوی محال ریشه بسته
و حقارت انسان
جنگلیست به حجم آدمی
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen