1

رفتی و رفتم از دست،غمت از دست نرود مرا

خود رفتی تا جان است غمت از دل نرود مرا

از شب وصلت طعم شیرینی هنوز به لبم مانده

که تا عمر باشد نرود از یاد آن شیرین بوسه مرا

از هجران تو خسته و زار است این دل

از هر آنچه غیر تو بیزار است این دل

رهایم کردی،بجای تو غمت مانده بجا

غم خوارغم توست تا جان دارد این دل

شنبه بیست و ششم مرداد 1387 سیاوش کوهرنگ