دوستی کجا شد که دگر دوستی از دوستان نمیبینم

از تو عزیز دل هم دگر با خود دمی همدلی نمیبینم

خورشید مهرتان کجا رفت و کجا مرد ای خلایق

که من کور سویی هم درآسمان نگا هتان نمیبینم

چه شد که مهرورزی را یاران همه بردند از یاد

در باغ زندگی دگر سرو چمان رقصانی نمیبینم

یاران مگر با غافله عمر همه رفتند از این دیار

که در گلستان دگرهزاران خوش خوانی نمیبینم

میخانه عاشقان بست مگرعسس ستم کار روزگار

که دگرشراب نابی در پیمانه صافی مستان نمیبینم

چنان ریختند خون سیاووشان، دشمنان دوست نما

که در این کویر زندگی جز لاله سرنگون نمیبینم