دست یاری نداد بختم تا که شبی دامن تو گیرم

چو نسیم سحری کام دل ز زلف پریش تو گیرم

پر ز تمنای وصال بود همه عمر جام وجودم

ندادی فرصتم تا که شبی جام در بزم تو گیرم